Zweethutten
N-Am.Indiaanse (inipi)en Keltische traditie
De zweethutceremonie is een ritueel dat afstamt o.m. uit oude culturen zoals de Kelten (onze Europese voorouders) en de Indianen van Noord Amerika, .... In feite is het reinigen d.m.v. zweten, vasten, bidden, ... een oeroud gegeven dat in vele tradities overal ter wereld gekend is. Mogelijk is dit één van de oudste menselijke rituelen die gekend zijn op aarde (sommigen zeggen: 50.000 jaar oud).
Met De cirkel vzw hebben we zelf maandelijks, gedurende een 4-tal jaren (tussen 2001 en 2005/ zo'n 60-tal zweethutceremonies), met de Noord-Amerikaanse, Indiaanse, in hoofdzaak Lakota-traditie, gewerkt. Zij noemden dit ritueel 'Inipi' ofwel 'hut van het stenenvolk'.
Vanaf eind 2005 is de Keltische traditie ook op ons pad gekomen via o.m. een Duitse sjamaan en zijn we ons hiermee geleidelijk gaan verbinden. Deze manier van werken is meer geënt op het Europese vasteland en de gebruiken en rituelen van onze directe voorouders. Deze willen/ trachten we nu opnieuw te her-in-leven met onze hedendaagse kennis en middelen.
In deze ceremonie is het de bedoeling om met zoveel mogelijk respect voor de natuur, om ons heen en in onsZelf, te handelen en te zijn.
Het omgaan met en het beleven van de 4 elementen staan in dit gehele gebeuren centraal: d.w.z. we werken met de 4 windrichtingen, de 4 seizoenen. Zo er zijn bv. 4 ronden in de zweethutceremonie.
Symbolisch gezien staat de hut voor de baarmoeder, waarin we opnieuw hergeboren worden. Het vuur dat buiten brand -met de stenen- staat voor de zon, de vader, de Geest die alles bezielt. En zo staan vader en moeder in verbinding (via het vuurpad = het pad tussen de hut en de vuurplaats) en bedrijven ze de liefde (vanaf wanneer het vuur is aangestoken) om ons, wanneer de stenen voldoende heet zijn als mensenkinderen te kunnen bevruchten. Bij de Kelten waren er vroeger twee openingen/deuren (op de Noord-Zuid as) aan een hut (bij de Noord-Amerikaanse Indianen 1 (meestal in het Oosten)). In het Zuiden gaan we binnen via de 'eileider', in het Noorden worden we herboren, via de 'vaginale opening'. Ondertussen zijn we bevrucht geweest door de hete stenen, of 'zaadjes' van vader zon, die met een riek vanuit het vuur (door de vuurman of -vrouw zijn binnengebracht). Een nieuwe herboren start in ons leven is gemaakt.
O mitakuye oyasin ('aan al mijn verwanten' in het N-Am.-Indiaans).
Ho!
Amen!
.jpg)
Praktisch
Er zijn maximum 15 plaatsen per sessie beschikbaar.
Vooraf reserveren via +32 484 41 80 21 of via het contactformulier is dus noodzakelijk.
De hut staat waar ze mag staan, bij vrienden, kenissen, ....
Bij aanmelding wordt het exacte adres gegeven .
Deelname in de kosten: € 5,00 of gratis.
Op het einde van de sessie delen we samen ons zelf meegebracht voedsel (vegetarisch of vegan), een 'potluck'.
Verdere info krijg je bij de aanmelding.
Gezins-/ kinder- en jongerenhutten kunnen ook, op aanvraag.
Zweethut in Heverlee
Je ziet hier de zweethut in opbouw. Dan leggen we de dekens er op. De vuurman houdt het vuur gaande. Nadien delen we samen het eten.
Hoe gaat dit alles nu in zijn werk?
Vooreerst komen we samen in een cirkel en verbinden ons met mekaar, de plek waar de zweethut staat en de natuur waar we mogen zijn (met toestemming en toeziend 'oog' van de eigenaar, de behoeder van de plek/locatie.
Het hout, de stenen, de wilgentakken waaruit de hut is opgebouwd, het vuur waar we ons aan warmen, de lucht die we inademen, het water dat we drinken en waar we ons achteraf mee reinigen en de aarde die ons koelte en ondersteuning biedt.
Vervolgens bouwen we samen de plek op en maken ze proper: de vuurput (telkens per sessie opnieuw reinigen)/ het vuuraltaar opbouwen (hout verzamelen en klaarleggen) en de hut en het vuurpad (de weg tussen de hut en de vuurplek) proper maken. Dan, als alles in gereedheid is gebracht, beginnen we aan de stenenceremonie:
We leggen om beurt een steen neer op de nog onaangestoken vuurplek (een palet meestal met daaronder brandbaar en droog materiaal) en geven deze (elk individueel) een gebed mee.
We 'dekken' de stenen af met -blokken- hout waarna we het vuur aansteken en is er tijd om even te rusten en te genieten van de stilte (of van de natuurinstrumentenmuziek), de natuur, ....
Het vuur blijft nu gedurende zo'n 1,5 u. branden om de stenen te verwarmen.
Ook dekken we ondertussen de hut (een grote wilgentenen geraamte/'iglo') af met wollen dekens (een drietal lagen dik!) zodat het aardedonker is in deze 'baar-moeder'.
We kleden ons uit (ev. in het nabij gelegen huisje) en stappen rechtsom (met de zon mee) de hut in.
Eenmaal in de hut gezeten worden de stenen met een riek door de vuurman/-vrouw binnengebracht, waarna de eigenlijke zweethut kan beginnen.
Elke ronde wordt (meestal) gewijd aan een windrichting en duurt +/- 15min (tussen 2 rondes in gaat de deur van de hut even open om ze te verluchten en af te koelen) .
De zweethutleider delegeert en vult elke ronde in naar eigen believen. Meestal wordt er gezongen, gebeden, gesproken, .... Elke ronde opnieuw worden er weer nieuwe hete stenen (de zweethut leider bepaalt het aantal per ronde) door de vuurman/-vrouw binnengebracht.
Belangrijk bij dit alles is dat iedereen op elk moment van dit ceremonieel deel, het recht heeft om uit de hut te gaan (wanneer het te zwaar wordt).
Dit wordt dan ook even eerst gemeld aan de leider.
Na 4 rondes komen we de hut uit en kunnen we ons afspoelen met het water dat buiten in een bad of een douche klaarstaat.
Nadat we dan wat uitgerust zijn, terug op krachten zijn gekomen en iedereen er klaar voor is, eten we en delen we samen ons zelf meegebracht voedsel.
Dit is in een notedop wat je kan verwachten.
Bemerking:
1x Per jaar wordt er bij ons een nieuwe hut gebouwd en de oude ceremonieel verbrand. Wanneer dit het geval is wordt er op voorhand melding van gemaakt. Er is dan ook de mogelijkheid om enkel de bouw van de hut mee te maken (om daarna eventueel zelf eens een hut in je eigen tuin te bouwen).
Zweethut in Korbeek-Lo
In de tuin van 't Collectief. 2020
Praktische tips voor eigen zweethutervaringen thuis, in je buurt
Vuurvaste/ geschikte zweethutstenen
nu, vele soorten zijn geschikt. Lavagesteenten zijn volgens onze ervaringen dikwijls sterke en duurzame stenen zoals daar zijn: basalt (een stevige zwarte steensoort waar wij dikwijls mee werken/zweten; ook in kasseivorm te vinden hier in Vlaanderen), puimsteen (met meerdere holtes, gaatjes in (geven sneller hun warmte af en koelen sneller af) zijn niet zo geschikt. Alpino verde (een Alpensteen met een groen-grijze kleur; te verkrijgen in vijver-, tuincentra, of te vinden op reis) is redelijk sterk. Daarnaast voor democratischer zweethutten: kan je rivierstenen (te koop of in bepaalde rivieren te vinden; in de Ardennen, ...), zandstenen (witte zandsteen en ijzerzandsteen: rossig van, kleur) en andere gesteenten, keien waar ik niet dadelijk de naam van ken/weet, benutten. Ter bijkomende info: sommige stenen ontploffen in het vuur. Nu welke soorten dit zijn, kan ik niet met zekerheid zeggen. Dikwijls zijn dit bepaalde kasseisoorten (met witte, kristalachtige aders, knopen in). Ook sommige rivierkeien zijn bij ons reeds in het verleden gesprongen in het vuur. Wijzelf werken meestal met basalt en/of witte zandstenen. Deze zijn qua duurzaamheid en hittebestendigheid vind ikzelf althans stabiel, sterk, solide. Je kan uiteraard sommige steensoorten proberen. Ik weet uit ervaring (van een 100-tal zweethutten te organiseren) dat vele steensoorten warmte-hitte-bestendig zijn en hun kracht bewezen hebben in zweethutvuren. Ik ken momenteel nog niet alle namen van deze steensoorten.
Verder
i.v.m. wilgentakken/ hazelaar: wie zoekt die vindt.
Er staan vele wilgen meestal in alle streken zowat van Vlaanderen. Met een vriendelijk woord aan een boer, mens, stadsdienst, eigenaar gericht is er reeds een heel eind op weg gezet in verband met het snoeien van wilgen.
Nog dit: in het voorjaar en in het najaar snoeien is geschikt-er vanwege de bomen-sapstroom die dan respectievelijk net begint of stopt en daardoor de plant meer beschermd wordt.
Enkele tips: liefdevol, met dank (voor de bomen, de eigenaar, de natuur, ...), spaarzaam en liefst enkele takken per boom (i.p.v. alles aan één boom), snoeien is een wens van ons die we trachten na te leven. Wij bouwen een hut meestal met een 15-tal grote (lange; van +/- 3-4m lange takken; 12 voor de grote structuur) en een 5-10-tal kleinere takken (voor de drie horizontale ringen).
En: ook hazelaar kan geschikt zijn om mee te bouwen.
Extra tip: je kan ook met de bast van wilg je hut/ de verbindingen knopen wanneer je geen touw bij hebt.